गजल

नाता नभै पनि तिमीलाई मैले आफ्नै मान्न थाले
तिम्रै हुने सपना बोकी मैले जिवन धान्न थाले

म त तिमीलाई आज सम्म विरानो नै लग्छु क्यारे
स्वयम भगवान पनि मलाई पराइ किन ठान्न थाले

सब्ले भन्छन राम्री तिमी झनै राम्रो बोली तिम्रो
त्यसैले म नयन बाण तिमी तिरै हान्न थाले

आफ्नै भनि ठान्थे म त तिम्रा आफ्ना कति कति
आफ्नै ठानि तिमीलाई सब्ले आँफै तिर तान्न थाले

तिम्रै सुन्दर रूपले सब्लाई मोहनी पो लायो क्यारे
बुढा पनि तिमीलाई अब आफ्नि भनि छान्न थाले

तिम्रो पछि लाग्दिन म अन्तै तिर धाउछु बरु
तिमी मेरी हुन्नौ भनि अब मैले जान्न थाले